کد مطلب:1534 شنبه 1 فروردين 1394 آمار بازدید:277
احکام روزه مسافر
1723- مـسافری كه باید نمازهای چهار ركعتی را در سفر دو ركعت بخواند , نباید روزه بگیرد , و مسافری كـه نـمـازش را تمام می خواند , مثل كسی كه شغلش مسافرت , یا سفر او سفر معصیت است , باید در سفر روزه بگیرد.
1724- مسافرت در ماه رمضان اشكال ندارد , ولی برای فرار از روزه مسافرت مكروه است .
و هم چنین است مطلق سفر قبل از روز بیست و چهارم در ماه رمضان مگر این كه سفر برای حج یا عمره یا به جهت ضرورتی باشد.
1725- اگر غیر روزه رمضان روزه معین دیگری بر انسان واجب باشد , چنانچه به اجاره یا مانند آن واجب شـده بـاشد یا روز سوم از روزهای اعتكاف باشد , نمی تواند در آن روز مسافرت كند , و اگر در سفر باشد , چنانچه ممكن است باید قصد كند كه ده روز در جایی بماند و آن روز را روزه بگیرد , ولی اگر روزه آن روز بـه نـذر واجـب شده باشد , ظاهر آن است كه سفر در آن روز جایز است و قصد اقامه واجب نیست هر چند بهتر آن است كه تا ناچار نشود مسافرت نكند و اگر در سفر است قصد اقامت نماید.
1726- اگـر نـذر كند روزه مستحبی بگیرد , و روز آن را معین نكند , نمی تواند آن را در سفر به جا آورد , ولـی چنانچه نذر كند كه روز معینی را در سفر روزه بگیرد باید آن را در سفر بجا آورد , و نیز اگر نذر كند روز معینی را چه مسافر باشد یا نباشد , روزه بگیرد , باید آن روز را اگر چه مسافر باشد , روزه بگیرد.
1727- مـسـافر می تواند برای خواستن حاجت سه روز در مدینه طیبه روزه مستحبی بگیرد , و احوط این است كه آن سه روز روزهای چهارشنبه و پنج شنبه و جمعه باشد.
1728- كسی كه نمی داند روزه مسافر باطل است , اگر در سفر روزه بگیرد , و در بین روز مساله را بفهمد , روزه اش باطل می شود , و اگر تا مغرب نفهمد روزه اش صحیح است .
1729- اگـر فراموش كند كه مسافر است , یا فراموش كند كه روزه مسافر باطل می باشد , و در سفر روزه بگیرد , روزه او باطل است .
1730- اگـر روزه دار بعد از ظهر مسافرت نماید , باید بنابر احتیاط روزه خود را تمام كند , و اگر پیش از ظـهـر مـسافرت كند , چنانچه از شب نیت سفر داشته باشد , نمی تواند آن روز را روزه بگیرد , بلكه اگر از شـب هـم نـیت نداشته باشد نمی تواند بنابر احتیاط آن روز را روزه بگیرد , ولی در هر صورت نباید پیش از رسیدن به حد ترخص چیزی را كه روزه را باطل می كند انجام دهد و گرنه كفاره بر او واجب می شود.
1731- اگر مسافر در ماه رمضان چه آن كه قبل از فجر در سفر بوده و چه آن كه روزه بوده و سفر نماید , چـنانچه پیش از ظهر به وطنش برسد یا به جایی برسد كه می خواهد ده روز در آنجا بماند , چنانچه كاری كه روزه را باطل می كند انجام نداده , باید آن روز روزه را بگیرد , و اگر انجام داده روزه آن روز بر او واجب نیست .
1732- اگـر مـسـافـر بعد از ظهر به وطنش برسد , یا به جایی برسد كه می خواهد ده روز در آنجا بماند , نمی تواند آن روز را روزه بگیرد.
1733- مـسـافـر و كسی كه از روزه گرفتن عذر دارد , مكروه است در روز ماه رمضان جماع نماید , و در خوردن و آشامیدن كاملا خود را سیر كند.
1724- مسافرت در ماه رمضان اشكال ندارد , ولی برای فرار از روزه مسافرت مكروه است .
و هم چنین است مطلق سفر قبل از روز بیست و چهارم در ماه رمضان مگر این كه سفر برای حج یا عمره یا به جهت ضرورتی باشد.
1725- اگر غیر روزه رمضان روزه معین دیگری بر انسان واجب باشد , چنانچه به اجاره یا مانند آن واجب شـده بـاشد یا روز سوم از روزهای اعتكاف باشد , نمی تواند در آن روز مسافرت كند , و اگر در سفر باشد , چنانچه ممكن است باید قصد كند كه ده روز در جایی بماند و آن روز را روزه بگیرد , ولی اگر روزه آن روز بـه نـذر واجـب شده باشد , ظاهر آن است كه سفر در آن روز جایز است و قصد اقامه واجب نیست هر چند بهتر آن است كه تا ناچار نشود مسافرت نكند و اگر در سفر است قصد اقامت نماید.
1726- اگـر نـذر كند روزه مستحبی بگیرد , و روز آن را معین نكند , نمی تواند آن را در سفر به جا آورد , ولـی چنانچه نذر كند كه روز معینی را در سفر روزه بگیرد باید آن را در سفر بجا آورد , و نیز اگر نذر كند روز معینی را چه مسافر باشد یا نباشد , روزه بگیرد , باید آن روز را اگر چه مسافر باشد , روزه بگیرد.
1727- مـسـافر می تواند برای خواستن حاجت سه روز در مدینه طیبه روزه مستحبی بگیرد , و احوط این است كه آن سه روز روزهای چهارشنبه و پنج شنبه و جمعه باشد.
1728- كسی كه نمی داند روزه مسافر باطل است , اگر در سفر روزه بگیرد , و در بین روز مساله را بفهمد , روزه اش باطل می شود , و اگر تا مغرب نفهمد روزه اش صحیح است .
1729- اگـر فراموش كند كه مسافر است , یا فراموش كند كه روزه مسافر باطل می باشد , و در سفر روزه بگیرد , روزه او باطل است .
1730- اگـر روزه دار بعد از ظهر مسافرت نماید , باید بنابر احتیاط روزه خود را تمام كند , و اگر پیش از ظـهـر مـسافرت كند , چنانچه از شب نیت سفر داشته باشد , نمی تواند آن روز را روزه بگیرد , بلكه اگر از شـب هـم نـیت نداشته باشد نمی تواند بنابر احتیاط آن روز را روزه بگیرد , ولی در هر صورت نباید پیش از رسیدن به حد ترخص چیزی را كه روزه را باطل می كند انجام دهد و گرنه كفاره بر او واجب می شود.
1731- اگر مسافر در ماه رمضان چه آن كه قبل از فجر در سفر بوده و چه آن كه روزه بوده و سفر نماید , چـنانچه پیش از ظهر به وطنش برسد یا به جایی برسد كه می خواهد ده روز در آنجا بماند , چنانچه كاری كه روزه را باطل می كند انجام نداده , باید آن روز روزه را بگیرد , و اگر انجام داده روزه آن روز بر او واجب نیست .
1732- اگـر مـسـافـر بعد از ظهر به وطنش برسد , یا به جایی برسد كه می خواهد ده روز در آنجا بماند , نمی تواند آن روز را روزه بگیرد.
1733- مـسـافـر و كسی كه از روزه گرفتن عذر دارد , مكروه است در روز ماه رمضان جماع نماید , و در خوردن و آشامیدن كاملا خود را سیر كند.